Aan al het leuke komt een einde...

Ja, ja, de reis is alweer ten einde gekomen. Echt heel jammer en de weken zijn omgevlogen! Onze laatste bestemming was het kleine eilandje Ko Tao, vooral bekend vanwege het duiken. Er zijn ontzettend veel duikscholen op het eiland en veel mensen halen hier hun PADI, of blijven hier een aantal maanden om te leren duiken (of om instructeur te worden). Ik duik zelf niet, ben veel te bang dat ik onder water in paniek raak. Chris wilde wel graag duiken, maar een opengehaalde teen (op exact dezelfde plek als ik een paar dagen eerder) gooide roet in het eten. Uiteindelijk konden we na twee dagen zijn teen gewoon goed inpakken en konden we wel gaan snorkelen :)

Ko Tao is echt een leuk eiland, er hangt een hele relaxte sfeer. Wel merkten we dat we de eilandjes eigenlijk een beetje zat beginnen te worden. Ieder eiland is weer uniek met ook zijn eigen sfeer, maar toch is op ieder eiland zo'n beetje hetzelfde aanbod: je kunt lekker door de winkelstraatjes lopen, strandwandeling maken, een viewpoint bekijken, boottochtjes maken, etc. We hebben dan ook lekker rustig aan gedaan deze laatste dagen, ook lekker aan het zwembad gehangen enzo.

De dag voor we weggingen zijn we met een taxiboot naar het eilandje Ko Nang Yuan geweest, wat praktisch tegen Ko Tao aanligt. Echt een heel mooi eiland, eigenlijk drie eilandjes verbonden door een strand. Heel bijzonder. Je kon er ook heel goed snorkelen. Vanaf het strand liep je een paar meter het water in en dan werd je al omringt door vissen. Even verder zwemmen en je zag prachtig koraal, stekelige zee egels en allerlei soorten kleurrijke vissen. Heel bijzonder!! Het water was echt glashelder en je kon gewoon rustig aan dobberen, terwijl de vissen onder je door zwommen. Er waren ook vissen die steeds op de bodem in de stenen bijten. Dat geluid kon je ook steeds horen!

De dag erna was het toch echt zover: het duurde nog twee dagen voordat onze vlucht ging, maar voor ons gevoel begonnen we toch echt al aan de terugreis. We moesten namelijk met de boot naar het vaste land (de stad Chumphon) en vanuit daar zouden we een nachttrein nemen naar Bangkok. Zodat we in Bangkok nog een hele dag hadden, voordat we om 23.00 uur op het vliegveld moesten zijn. Konden we nog lekker een dagje goedkoop shoppen en onze backpacks vullen ;)

Helaas, de treinen in Thailand blijken toch echt behoorlijk onbetrouwbaar. Gezien het feit dat onze eerdere nachttrein naar het noorden tijdens het rijden vijf uur vertraging opliep, verbaasde het me niet dat deze trein naar Bangkok ook vertraging had. Sterker nog, je kon op een bord de vertragingen volgen en echt iedere trein was vertraagd. De ene iets meer dan de andere. Uiteraard had onze de meeste vertraging... De trein stond gepland voor 23.30 uur (en dan zouden we om 9.00 uur aankomen), maar werd uitgesteld tot 01.45 uur. Daarna tot 02.45 uur, toen tot 04.00 uur en uiteindelijk 07.20 uur. Oké, wat langer wachten vind ik niet erg, dat hadden we ook wel gedacht. Maar de hele nacht op een station doorbrengen is echt niet leuk. Je bent moe, kunt niet slapen (we hadden een betonnen bankje) en op een gegeven moment ben je echt op. Om 07.20 uur kwam de trein dan eindelijk en gelukkig konden we in de trein nog wel wat slapen.

Uiteindelijk kwamen we rond 17.30 uur aan in Bangkok en met zoeken en alles erbij kwam het neer op 1,5 uur shoppen. Dat deden we in het MBK Centre, een enorm winkelcentrum met 8 verdiepingen en 2000 winkels. Heerlijk!! Voor Chris niet zo heerlijk, die sjokte maar achter mij aan ;) Toch in 1,5 uur wat leuke dingen gescoord en nog wat souvenirs. Blij dat we toch even gegaan zijn, want we waren toch wel chagrijnig geworden door die lange reis.

Na een prima vlucht, met wel wat turbulentie, zijn we dan nu weer thuis. Vier weken is lang, maar gaat ook zo vlug weer voorbij! Toen we weer op Schiphol waren, voelde het als gisteren dat we de heenreis maakten. We hebben wel op goeie tijden gevlogen, de jetlag valt mee. Het was in elk geval heerlijk om weer onder een goeie douche te staan en oh wat zal ik lekker slapen vannacht!! Geen harde bedden meer, maar mijn heerlijke zachte bedje. Helaas ligt Chris nu wel ziek op de bank :( Maar zoals hij zelf zegt: "Beter nu ziek dan in Thailand ziek".

Het was een onvergetelijke reis, we hebben zulke mooie dingen gezien, veel gelachen, toffe mensen ontmoet, gave plekjes ontdekt, het was geweldig!!! Dank aan God voor deze superervaring en ook dat we weer veilig thuis mogen zijn.

Jullie bedankt voor de leuke reacties! Het is leuk om voor jezelf een blog bij te houden, ook voor later, maar echt heel tof om te merken dat anderen de verslagen ook op prijs stellen. Heel leuk om steeds een berichtje te krijgen dat er weer een reactie is geplaatst! :) Dus bedankt!!