Niet alles volgens planning...

Khao Sok National Park, een mega regenwoud met een enorm meer in het midden. Daar aangekomen zagen we onze kamer voor de nacht. Een schattig hutje op palen, omringt door bomen en aan een rivier. Echt leuk, maar wel aardig wat kieren en gaten. Het guesthouse was verder top, gerund door een Thais echtpaar, hele aardige mensen, die alles voor je deden. De rest van de dag (we kwamen pas rond 15.00u aan, na twee keer overstappen van minivan) hebben we een beetje rondgelopen en rustig aan gedaan, lekker gegeten en uitgezocht waar we na Khao Sok heen wilden gaan.

Ook hebben we geboekt waar we voor kwamen: een tweedaagse jungletrekking (overnight lake tour). De bedoeling was dat we de volgende ochtend een eind naar de pier zouden rijden, dan op het meer nog 1,5 uur varen naar de rafthouses op het meer, waar je dan de nacht doorbrengt. Het deed een beetje denken aan Kanchanaburi waar we op de rivier overnachtten en dat was echt heel leuk. Daar aangekomen met onze groep (12 mensen) bleek er ineens geen plek te zijn om te overnachten. Het was erg druk, ook met Thaise toeristen, en alle huisjes waren vol. De keuze was: of meteen terug gaan naar het hotel, of de dagtrekking nog doen en daarna terug gaan. Nu we er toch waren, wilden we allemaal nog wel die trekking doen. Maar wat hebben we gebaald zeg en we waren boos. Je boekt een overnight tour en dan checken ze dus pas de beschikbaarheid bij aankomst, scheen wel vaker te gebeuren. Echt zo raar! En gewoon heel vervelend, hiervoor waren we gekomen en dit was één van onze hoogtepunten van de reis door Thailand, had me er heel erg op verheugd. Maar goed, op een gegeven moment moet je je er gewoon bij neerleggen en maar gaan genieten van wat wel wél konden doen. De jungletrekking was 1,5 uur lopen door het (droge, want we zitten nu in het hete seizoen) regenwoud, niet heel bijzonder. Daarna door een grot, dat was erg tof. Het was echt pikdonker, een hoofdlamp of zaklamp was echt wel nodig. Er hingen heel veel vleermuizen en er lag ook overal vleermuizenpoep! Op het eind moest je een heel stuk door het water, soms wel tot aan je schouders. Ja, die grot tour was echt gaaf. Maar daarna was het dus alweer tijd om te gaan; dan ben je van 9.00 -20.00 uur weg en heb je alleen drie uurtjes een trekking gedaan. Maar goed, ik had me erbij neergelegd ;)

Bij terugkomst was er natuurlijk geen kamer geboekt, we zouden immers op het meer slapen. Bij ons hotel was geen kamer meer vrij, maar gelukkig bij de buren wel. Was nog een mooiere kamer voor minder geld ook! 's Avonds hebben we met een aantal mensen van ons tourgroepje wat gegeten en gedronken. Erg leuk, zo'n multinationale groep met 2 Noorse jongens, een Finse dame, een Amerikaan die in Thailand woonde en een Brits stelletje.

De volgende dag hebben we nog op eigen gelegenheid het park bezocht, een wandelroute naar wat watervallen. Beetje jammer van het seizoen, want de watervallen stonden behoorlijk droog. Ik, daarentegen, was compleet bezweet van de tocht en vond het niet erg om weer terug te gaan. Die avond hebben we ondervonden wat er kan gebeuren als je het vervoer niet van tevoren regelt. Tot nu toe boekten we meestal een transfer via het guesthouse of een toeristenbureautje. Dan wordt je netjes opgehaald en afgeleverd waar je moet zijn. Maar nu gingen we zelf met de taxi  naar het busstation (er werd ook geadviseerd dat dat gewoon kon en er plek zat zou zijn). Daar werden we verteld dat alle minivans al vol waren, maar we konden wel met de 'big bus', een gewone stadsbus. Half vijf zou die komen, en om half 6 de laatste. Pfff, toen er om 18.00 uur nog geen bus voorbij was gekomen, hebben we maar een taxi genomen. Veel duurder dan een bus natuurlijk, want je hebt met z'n tweetjes een 12 persoons busje en het was een rit van 2 uur. Aangekomen aan de oostkust, namen we de nachtferry naar het eiland Koh Phangan, onze volgende bestemming. Deze keer geen coupeetjes met vier bedden, zoals de nachttrein. Maar dunne matrasjes zonder tussenruimte tegen elkaar aan in twee lange rijen tegenover elkaar. Wat een belevenis, haha! Heb niet echt lekker geslapen en we kwamen om 6.00 uur aan. Na ook nog verkeerd afgezet te worden met de taxi, zijn we uiteindelijk toch in het hotel beland. En daar waren de mensen zo aardig om ons alvast in onze kamer te laten zodat we nog een beetje verder konden slapen. Heerlijk! Echt een superhotel, direct aan het strand, weg van de drukte, maar de drukte wel op loopafstand.

Koh Phangan staat vooral bekend om de Full Moon Party (die wij bewust vermijden), maar is verder mooi en relaxed. Het was niet zo druk, wat soms wel lekker was, maar 's avonds is het wel fijn als het wat drukker zou zijn in de restaurants en bar. Volgens mij komt daar de drukte pas rond 00.00 / 00.30 uur op gang, maar dan waren wij vaak alweer terug naar het hotel haha.

We hadden hier drie nachten geboekt. We hebben heerlijk gerelaxed, door het stadje gewandeld, heerlijke massage gehad en zijn nog op een dagtochtje geweest. Het leuke daaraan was dat je best veel ging doen op een dag, allemaal vrij kort maar lang genoeg. Snorkelen, Chinese tempel bezoeken, langs een Thai Boxing School, sauna, waterval (maar die was helemaal droog), boogschieten en het leukste: canopy parcours. Dat is een hoogteparcours met wiebelende bruggetjes en ziplines tussen plateaus in de bomen, echt heel leuk.

En 12 maart was Chris natuurlijk jarig. Ik had niet echt de gelegenheid om ergens een cadeautje te kopen (ze hebben hier ook niet echt iets waar ik hem blij mee zou maken, veel toeristenwinkeltjes), maar het was me gelukt om een cakeje met wat kaarsjes te fiksen. Bij het ontbijt, met een briefje erbij waarop stond dat hij zijn zwembroek moest aandoen en wat er in de tas moest. Daarna gingen we onderweg met de taxi, hij had geen idee waarheen. We hebben ons die dag vermaakt bij een Wipe Out. Je weet wel, van dat televisieprogramma. Allerlei obstakels in het water, waar je dan doorheen moet. Ook met de grote, rode ballen, waar dat jaar maar 48 mensen overheen waren gekomen. Je begon het parcours met een soort trapeze waar je mee over het water slingerde. Daar ging het bij mij al mis: ik durfde niet los te laten, haha. Het was echt hoog! Na een keer heen en weer zwiepen liet ik toch los en konden we aan de rest beginnen. Ik heb één keer het hele ding gedaan, dat vond ik al knap genoeg, doodeng soms. Het was tenslotte een cadeautje voor Chris en die vond het heel gaaf en is meerdere keren gegaan. Je kon er ook kayakken en gewoon lekker zitten en kijken naar de hilarische spongen van anderen. Chris ging ook een paar keer op de luchtzak, waar je dan aan één kant gaat zitten en aan de andere kant springen er een paar mannen op, zodat je wordt gelanceerd. Chris vond het fantastisch, ik heb me er niet aan gewaagd ;)

En nu dan onderweg naar Koh Tao, een klein eilandje boven Koh Phangan. Het schijnt er erg mooi te zijn en lekker rustig. Het staat erom bekend dat je er goed kunt duiken en snorkelen, met heel helder water. We zijn weer benieuwd! Een heerlijk resort uitgezocht met zwembad, aangezien het alweer onze laatste bestemming is... Time flies when you're having fun!